Verloren onschuld
Een sneeuwwit tapijt
gedrapeerd over het landschap
glinsterend in het zonlicht
ongeschonden,
puur in haar eenvoud
krachtig in haar zijn.
De eerste voetafdruk,
die haar onschuld doet vervagen
de maagdelijkheid is niet meer.
gedrapeerd over het landschap
glinsterend in het zonlicht
ongeschonden,
puur in haar eenvoud
krachtig in haar zijn.
De eerste voetafdruk,
die haar onschuld doet vervagen
de maagdelijkheid is niet meer.
Reacties op dit gedicht
| color your day: | Dinsdag, februari 07, 2012 21:23 |
| prachtig ... het leek alsof ik het echt beleefde | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, februari 05, 2012 11:27 |
| wat mooi beschrev en!!!! | |
| balance-bianca86: | Zaterdag, februari 04, 2012 20:04 |
| baah en daarna krijg je die vieze bruine dreeerieee bleeh! mooi! groet, balance |
|
| mucho: | Zaterdag, februari 04, 2012 19:38 |
| zucht | |
| switi lobi: | Zaterdag, februari 04, 2012 19:16 |
| Goed het sfeerbeeld getroffen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Harper | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 04 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||