Verdomde fibro
Plots was je daar, die verdomde pijn
Die besloot mijn bondgenoot te zijn
Om elke dag met mij te ontwaken
Niet van plan om mij nog los te laten.
Als een duistere schaduw om mij heen
Laat je mij geen seconde meer alleen
Mijn lichaam ongewild ingenomen
Geen mogelijkheid om er onderuit te komen.
Toch ga ik moedig het gevecht aan
Niet bang om tegenover jou te staan
En op een dag als je het niet verwacht
Ben ik diegene die om jou lacht……
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Zondag, februari 05, 2012 19:56 |
| sterkte gewenst een lotgenot groet |
|
| balance-bianca86: | Zondag, februari 05, 2012 16:43 |
| jawel de aanhouder wint, gezonde energie gestuurd! groet, balance |
|
| boendy: | Zondag, februari 05, 2012 15:23 |
| hoop die dag snel komt voor je harper! sterkte groetjes boendy |
|
| youkie: | Zondag, februari 05, 2012 14:47 |
| blijven hopen en vechten sterkte liefs |
|
| Agnes Van Opstal: | Zondag, februari 05, 2012 13:58 |
| Blijven hopen Blijven strijden Eens komt de dag Laat dan stralen... Die lach ! Liefs ;-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Harper | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||