De ware toedracht
waar mijn bloed tot uiting kwam
in een liefdevol verpozen, is heel mijn
hart gedompeld in jouw zoete nat
afkomstig uit de bron waar jouw dijen
zich ontvouwen
maar wat zich spreekt is de eenvoud
van het verleden, de ware toedracht
herkent het verbond van kracht en waanzin
doch jouw schouders vleugelen mij
langs diepten zonder stem, zelfs waar de
hemel stamelt is jouw driehoek mijn huis
dat mijn binnenkomst verblijdt met
schaduwen zonder wrok
Reacties op dit gedicht
| gedichtenlady: | Dinsdag, juli 18, 2017 23:05 |
| mooi | |
| Forel: | Zaterdag, februari 11, 2012 16:28 |
| dit gedicht raakt mijn hart op de bodem, bravo! | |
| H.J.: | Dinsdag, februari 07, 2012 04:39 |
| gaaf man. prachtig schrijven vriend. laifs |
|
| Quicksilver: | Zondag, februari 05, 2012 17:02 |
| machtig mooi, met schaduwen zonder wrok laifs |
|
| trucker klaas: | Zondag, februari 05, 2012 14:45 |
| ja ,dat is mooi .... ;) groet ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||