Elke dag en beetje meer,
realiseer ik me steeds meer,dat ons leven is stuk gemaakt door mensen die het leven niet eren,
en door hun in een oorlog zijn beland,waar wij ons niet tegen kunnen verweren.
Machteloos kijken we toe hoe en waar ons dit toe leid,
zonder enige inspraak is dit ons leven een feit.
Zo een eng gevoel geen controle te hebben over ons eigen leven,en andere beslissen goede mensen of slechte mensen is om het even.
Hoop echt dat de angst en verdriet een keer stopt en we weer in vrijheid mogen en kunnen leven,dat is mijn grootste wens voor ons om ooit weer eens te lachen en weer rust en geluk te vinden is voor mij een streven.

liefs