Gemis
Steeds weer
dat beeld
van jij en ik,
geraakt
door een geluid
van stilte,
de harmonie
eindelijk verenigd,
nooit meer zal het koud zijn,
en terwijl de maan de sterren uitlaat,
fluister je nogmaals
die vier magische woorden.
dat beeld
van jij en ik,
geraakt
door een geluid
van stilte,
de harmonie
eindelijk verenigd,
nooit meer zal het koud zijn,
en terwijl de maan de sterren uitlaat,
fluister je nogmaals
die vier magische woorden.
Reacties op dit gedicht
| kutnie: | Zaterdag, mei 18, 2002 19:24 |
| vree schune.... kvin da wijs aste die 4 magische woorde zegt. xxxxx luv ya suzan astrid vind et ook schon |
|
| free: | Zaterdag, mei 11, 2002 12:50 |
| héél mooi.......... liefs free ~(O)~ |
|
| justineke: | Zaterdag, mei 11, 2002 12:41 |
| mooi ze ma kwil dus echt wel bij alles een verhaal horen ee ale alsdet mij wil zegge ee tatataaaaaaaaaaxx |
|
| tineke: | Zaterdag, mei 11, 2002 11:42 |
| ela woutje,schoon gedichtjen ze! megadikke knufs,xxxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: -Wouter- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||