R.I.P lach
Mijn lach ligt in het graf,
mijn lach die het leven begaf.
Want lachen dat kan ik niet meer,
daarvoor heb ik teveel zeer.
Mijn lach werd oud,
want ik ging telkens opnieuw in de fout.
Doei lach,
rust zacht.
Er zal vast nooit meer een dag komen dat mijn lach er wezen mag.
mijn lach die het leven begaf.
Want lachen dat kan ik niet meer,
daarvoor heb ik teveel zeer.
Mijn lach werd oud,
want ik ging telkens opnieuw in de fout.
Doei lach,
rust zacht.
Er zal vast nooit meer een dag komen dat mijn lach er wezen mag.
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Donderdag, februari 09, 2012 15:21 |
| die lach komt vanzelf wel weer boven hoor warme groet Cobie |
|
| Lion10cc: | Donderdag, februari 09, 2012 11:03 |
| geef het zo snel nog niet op met pijn is het leven niet gemakkelijk maar om te (glim)lachen heb je maar 4 spieren nodig om sip te kijken veel meer vriendelijke groet Leon |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Marancaa- | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||