Vlinder
Ik nam je mee, vlinder,
slapend tussen mijn handen,
en samen vlogen we
naar de meest uiterste plekjes,
en deze keer is het de nachtvlinders niet gelukt
je van mij af te nemen,
elke poging werd onderschept
door de kracht van je liefde,
nooit meer wordt er getwijfeld,
de oorlog is voorbij,
de hemel kleurt rood,
en terwijl de mist voorbij trekt,
kunnen we eindelijk
terug fladderen.
slapend tussen mijn handen,
en samen vlogen we
naar de meest uiterste plekjes,
en deze keer is het de nachtvlinders niet gelukt
je van mij af te nemen,
elke poging werd onderschept
door de kracht van je liefde,
nooit meer wordt er getwijfeld,
de oorlog is voorbij,
de hemel kleurt rood,
en terwijl de mist voorbij trekt,
kunnen we eindelijk
terug fladderen.
Reacties op dit gedicht
| Angel: | Woensdag, mei 15, 2002 17:54 |
| :-) | |
| justineke: | Zaterdag, mei 11, 2002 12:32 |
| koekkoek wouter , ge ebt vele tijd gehad om gedichtjes te schrijve hé? ma ge moet dan mij wel weer wa uitleg geven want nu ale begrijpkik et nognie goe eeeeeee ma tis wel een mooike ze |
|
| justineke: | Zaterdag, mei 11, 2002 12:32 |
| koekkoek wouter , ge ebt vele tijd gehad om gedichtjes te schrijve hé? ma ge moet dan mij wel weer wa uitleg geven want nu ale begrijpkik et nognie goe eeeeeee ma tis wel een mooike ze |
|
| free: | Zaterdag, mei 11, 2002 12:30 |
| er word wat afgevlinderd...:) mooi... liefs free ~(O)~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: -Wouter- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||