Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Een teken van leven
ook al voel ik mij verlaten
ik zal jou nooit gaan haten
een droom was naar mijn bol gestegen
maar dat werd een tranenbui van regen
maar ik begrijp dat het zo gaan moet
want mijn droom deed jou geen goed
maar tijd zal helen mijn wonden
en ik zal herrijzen uit deze donkere gronden
drogen zullen dan weer mijn tranen
en ik zal weer vinden de juiste banen
zal mijzelf weer terug vinden gaan
en weer vol energie in het leven staan
want ook al is er nu in mijn leven alleen onweersdonder
niks maar dan ook niks krijgt mij eronder
dus jij oh zo lieve meid
heb geen verdriet en geen spijt
en blijf aub je doel nastreven
maar geef zo nu en dan wel een teken van leven
Reacties op dit gedicht
anonymous-1 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
mucho
:
Zaterdag, februari 11, 2012 20:47
ja, heb ook last van sneeuwbuien
Over dit gedicht
Auteur:
anonymous-1
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
11 februari 2012
Thema's:
[Leven]