wat niemand ziet
wat niemand ziet
achter ‘n lach schuilt verdriet
steeds vol angsten en zorgen
uiterlijk lijk je stoer en groot
blijft dit altijd verborgen
innerlijk een kind wat huilt
zich zo graag veilig waant
uiterlijk stoer en volwassen
zich voor tranen schaamt
wat niemand ziet is de strijd
dit geeft in het dagelijks leven
waar openheid verborgen is
graag wat inhoud zou geven
aarzel niet om nog kind te zijn
die vertrouwt zonder enige schijn
lachen kan met een open blik
altijd zichzelf kunnen zijn
Karin
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||