Ster droom drijf.


Als mijn potlood het papier raakt,
vormen er lijnen.
Maar plots hij staakt,
leg dat ter zijden.

Voel me nog meer alleen,
als ooit voorheen.
Die woorden die je zei,
ze broken mij.

Ze broken gevoelens, gedachtens,
die waar ik zolang mee worstelden.
Maar toch weet ik me geen einde raad.
En laat het aan jou over.

Moet je met rust laten,
dat zei je tegen mij.
Maar zal wel hier blijven praten,
Toch gehoorzaam ik je, ben je nu blij?

Maar goed, mijn hart bedriegt me denk,
kan gewoon niet anders.
Toch zie ik het weer als een geschenk,
want denk weer zo anders.

Het maakt me niet uit wat je zegt,
ik leer er van.
Ik ben gewoon aan die eerlijkheid gehecht,
Maar denk dat dit de laatste keer was man.

Ik weet het gewoon niet meer,
telkens als ik voor jou ga, doe ik mezelf beetje zeer.
Leer er wel van, maar toch,
Fijn voelen doet het niet, maar als nog.

Het zal wel zo moeten zijn,
Bekijk het nogsteeds positief.
Persectief gezien zijn de woorden die je zei, klein.
En blijf je nogsteeds mijn hartendief.

Ik zal blijven kijken naar jou,
mijn ster.
Ik zal blijven streven voor jou,
Mijn droom.
Ik zal zeker ergens komen door jou,
mijn drijf.
Krijg ik krachten van jou,
mijn ster droom drijf.