koene Koen
koene Koen
zat zo eenzaam op het ijs
bracht m'n emotie van de wijs
is al wel een grote lijs maar
vreesde voor man met de zeis
linker poot deed het niet meer
maatjes gingen flink tekeer
om ook wat eten te bemachtigen
niet malend om een zielig wachtende
'k ging hem dagelijks bezoeken
met kleine stukjes lekker brood
hij herkende ons van verre
hinkelvloog met ene poot
had voor de hond geheel geen angst
kreeg daarom een vette vangst
kon na een week verschil bemerken
begon al aardig aan te sterken
blij dat het nu beter gaat
sta nog met wat brood paraat
natuur hielp hoopvol handje mee
Koen en ik wij zijn tevree
14-2-2012
wr
Reacties op dit gedicht
| snake642: | Donderdag, februari 16, 2012 10:00 |
| wat een leuk gedicht! ik weet nog dat ik dat heb gedaan voor een wild konijn, die is uiteindelijk dan toch gestorven aan de infecties denk ik leuk gelezen! groeten Anthony |
|
| Peter van Tiel: | Woensdag, februari 15, 2012 15:06 |
| Lief van jou om deze arme vogel goed te verzorgen in een moeilijke tijd. Gelukkig gaat het weer beter met hem en zal hij, dankzij jou, deze winter wel overleven. Liefs, Peter. |
|
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, februari 15, 2012 01:29 |
| Jij was een engel voor het beestje, een hulp die opdaagt uit het niets! Een wezen dat geeft uit liefde, met de warme voldoening als beloning! LIefs, Jacky Liefs, Jacky |
|
| youkie: | Dinsdag, februari 14, 2012 16:55 |
| sorry het was weg voor ik het wist heb nochtans niet gedronken dikke kus |
|
| youkie: | Dinsdag, februari 14, 2012 16:50 |
| je bent echt wel de vriend van alle dieren en ben gelukkig als je ze kunt plezierei en wier | |
Over dit gedicht
| Auteur: wervelende regenboog |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||