samen hebben wij
naar de sterren gekeken
net zolang je ging beseffen
dat het echt nacht was
en met jezelf
kon gaan slapen
terwijl ik diepstil
bij jou ben blijven waken
bang dat je in mistig zicht
zou herontwaken
waar alles zich
weer vaag stelt
zelfs jezelf
niet meer herkent
Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, februari 15, 2012 22:33 |
een pracht van een gedicht! | |
witteroos: | Woensdag, februari 15, 2012 13:25 |
Mooi inlevend gedicht. Sterkte en warme groet. | |
Quicksilver: | Woensdag, februari 15, 2012 11:48 |
dat vind ik erg! heel goed verwoord leave groetsels |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, februari 15, 2012 11:33 |
Diepstil en met ontroering gelezen Tine, je begrijpt... Warme groet, Anneke |
|
Lion10cc: | Woensdag, februari 15, 2012 10:53 |
leuk gedicht kleurrijk neergeschreven vriendelijke groet Leon |
|
wervelende regenboog: | Woensdag, februari 15, 2012 10:51 |
mooi weergegeven Martine! | |
Dasje (lucky): | Woensdag, februari 15, 2012 08:53 |
Indrukwekkend hoe jij van elk van je gedichten een kunstwerk weet te maken...alles zit zo perfect in elkaar,en ik volg je en lees...en houd mijn adem in...zo mooi en elke keer zo raak en rakend. Vind (ook nu niet) nooit de juiste woorden om te reageren. liefs, Dasje ;o) |
|
zomerkind: | Woensdag, februari 15, 2012 08:00 |
dat lijkt me erg martine :) liefs eddie |
|
youkie: | Woensdag, februari 15, 2012 07:44 |
goede morgen het is een vreselijke ziekte |
|
Auteur: verhavert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 februari 2012 | ||
Thema's: |