Tranen vallen van de bomen
Bladeren op de grond

Ik verander in een plas
Ik ga kopje onder

Niemand die het hoort
Ook al zeg ik het vaak

Dat ik midden in de nacht huilend wakker word...

Als dagen en nachten gelijk zijn
Monotoon leeg zoekend

Niemand die het ziet
Dat ik dagen op bed lig

Iemand die het hoort en ziet en weet
maar die mij adviseert: vergeet

Vergeet dat jouw moeder dood is
en "pak het leven weer op"

Vergeet dat jouw vader dementeert
en jou niet meer herkent

Vergeet dat je zelf eigenlijk niet weer weet wie jij bent

Vergeet dat een collega nog liever voor je is
dan jouw eigen broer

Vergeet dit...

Vergeet dat je overal recht op hebt
maar niets krijgt

Vergeet dat mannen en vrouwen gelijk zijn

Vergeet....

Dat je moeder stierf toen jij haar hand vasthield

vergeet

Ga voor die baan
Ga voor het geld
Neem een auto, telefoon en laptop
zodat je 24 uur kunt communiceren
zonder iets te zeggen

hoe vaak moet ik het nog zeggen
dat met de dood van mama
ik ook een stukje heen ben gegaan
en dat ik nooit, nee nooit, meer echt vol levenslust in
het leven zal staan..

het lijkt wel zo
maar het is niet echt zo

huilen in de nacht
onbewuste tranen

omdat het overdag niet meer kan
na 10 jaar
is het namelijk klaar

en neem je die baan
"gewoon" aan..