my story
Het leven is zwaar,
mijn humeur doet raar.
Ik wil slapen maar het lukt niet,
ik heb zoveel verdriet.
Ik mag niet teveel caloriën eten,
en ik wil elke week mijn gewicht meten.
Jullie bemoeien je en dat kan ik niet aan,
elke avond laat ik een traan.
Kan me niet meer concentreren,
ik kan mijn lessen niet goed meer leren.
Mijn punten gaan omlaag,
ik kan niet meer tegen mijn ouders hun gezaag.
Ik heb volgens iedereen een eetstoornis op dit moment,
als je dit zegt weet ik dat je me niet kent.
Ik wil mijn zin doen en afvallen,
en wil niet dat jullie dit vergallen...
mijn humeur doet raar.
Ik wil slapen maar het lukt niet,
ik heb zoveel verdriet.
Ik mag niet teveel caloriën eten,
en ik wil elke week mijn gewicht meten.
Jullie bemoeien je en dat kan ik niet aan,
elke avond laat ik een traan.
Kan me niet meer concentreren,
ik kan mijn lessen niet goed meer leren.
Mijn punten gaan omlaag,
ik kan niet meer tegen mijn ouders hun gezaag.
Ik heb volgens iedereen een eetstoornis op dit moment,
als je dit zegt weet ik dat je me niet kent.
Ik wil mijn zin doen en afvallen,
en wil niet dat jullie dit vergallen...
Reacties op dit gedicht
| mucho: | Donderdag, februari 16, 2012 19:19 |
| iedereen leest je treurig verhaal alleen jij kan er niet met gezond verstand tegenaan kijken als je je gelijk maar krijgt waar ben je mee bezig, britt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~britt~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||