Lieve meneer A,

Ik voelde mij als een super Tante ach zo trots;
Mijn eerste neefje was geboren en hij ging groeien als een rots.

Ik stond daar met jouw Oom Guy aan de couveuse;
Ja, je ging voetballen, snowboarden, schaken, echt als een heuse.

Onze fantasie over jou ging aan ons ver ten boven;
Ja, we waren zo blij en trots over jou dat zul je wel geloven.

Deze trots was dan ook helemaal niet ongegrond;
Je werd zo’n innemende kanjer wie jong en oud verbond.

Een mens met veel begrip liefde, humor en plezier;
Zo was je voor iedereen hier.

Toen kwam plotseling dat vreselijk nare moment;
Om dan ineens te horen dat je er niet meer bent.

Het was alsof de zon was gestopt met schijnen;
Om je zomaar op die manier te laten verdwijnen.

Het leek of de wereld ook stil was blijven staan;
Ineens zo’n groot verdriet waar je gemakkelijk in ten onder kunt gaan.

In grote getale hebben wij je terug gebracht;
Langs de sterren naar de hemel bij onze God die jou leed verzacht.

Maar lieve Arie toch missen wij jou nog zo veel iedere dag;
Kun je niet gewoon af en toe vragen of je eventjes terug mag?

Als nu de avond valt en de sterren hemel verschijnt;
Voel ik me zo met je verbonden, zodat mijn verdriet een beetje verdwijnt.

Als een gouden schittering zie ik jou daar boven;
Denkend aan die leuke bijzondere momenten waar we ons niet van laten beroven.

Lieve meneer A je hebt nu een bijzonder mooie woning in mijn hart;
Met veel liefde denk ik aan jou, maar ook met smart.

Veel liefs van Chantale