De liefde van m'n leven.
Daar zit hij.
Gefocust.
Hij zit te staren naar het beeld terwijl zijn vingertoppen
zachtjes maar snel veranderen van letter.
Ik kijk naar hem en lach.
Alsof hij het aanvoelt,
verdwijnt de focus van zijn gelaat
en draait hij zijn gezicht.
Zijn ogen fonkelen lichtjes
als sterren aan de hemel
bij volle maan.
Zijn mondhoeken gaan langzaam naar boven en er verschijnt een glimlach.
Mijn hart vult zich met warmte.
Ik ga liggen en nestel me tussen het laken.
Ik hoor hem opstaan en voel de trillingen van zijn voetstappen.
Er komt een schaduw over me heen
en stilletjes hoor ik gefluister:
"ik hou van je".
Ik open mijn ogen en kijk hem aan.
Terwijl hij me vast pakt antwoord ik:
"ik ook van jou".
Over dit gedicht
| Auteur: Anowé | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||