verlaten

&-&-&

verlaten

we gaan ervandoor in achternagezeten tijden
niemand die schijnt te werken in ondergaande zon
stoelen op het terras stormen over velden gras

natuurwezens laten zich al maanden niet meer
vogels zwaaien met hun vleugels bij vetbollen
de maan zakt door het geserveerde kale bestaan

vroeger hadden we illusies die onze tijd inperkte
bootjes kwamen in aanvaring en buizen sprongen
de hele tent staat nog maar totaal onder water

ales loopt te praten in de verlatenheid van veel
hoor nog iets dat de geest wil geven dwars in tijd
maar de zeven elfen vertillen hun gedachtegoed

languit op het tuinpad dat nergens toe leidt
raap ik wat struikels en slik wat wennenappels
de pit smijt me met al zijn verloren kracht ver

ben aan het komen langs verlate landerijen
onherbergzaam stel ik mij voor het onaangename
een verdwaalde eikel stopt mijn tassen vacuum

&-&-&

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

youkie:	Dinsdag, februari 21, 2012 17:05
laat ons door want we gaan er voor mooi mooi liefs

geronnimo:	Dinsdag, februari 21, 2012 16:11
goed schrijven dit mooi op "papier" gezet ...maar eeh ik ga er maar eens vandoor mezelf achterna ;)

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 21 februari 2012
Thema's: [Vroeger/Herinneri] [Sprookjes] [Verwarring]