boswanden

N N N N

boswanden

was het alweer tijden terug, dat ik hier binnenliep
in de zonvergoten warmte van een doorweekte dag
overal liepen angstige, leipe gedrochtjes te buitelen

deed ik of ze me niet zagen, en sliep mijn gat in de dag
er werd heen en weer gevlogen door alle vederlichten
wie dit bos had gesticht, moest ik eens nalaten te vragen

zie maar hoe je hier nog de andere uitgang kunt raden
fluisterden een stelletje schreeuwlelijken onschuldig
het spiegelpaleis liet deuren hun achteruitgang zoeken

tot hier ging het dus, en ik keek achter de rijen bomen
dekten de sneeuwwitten af met een laagje antieke verf
zodat er iets van beschaving in mijn voetsporen restte

N N N N

Geschreven door

mucho

Reacties op dit gedicht

mucho vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Jacky Van den Berghe:	Zaterdag, februari 25, 2012 02:51
Sprookjes hebben heel wat beschaving verspreid! De verwarring begrepen werd (wordt) gezien als volwassen geworden! Leuk gebracht! Liefs, Jacky

Lion10cc:	Vrijdag, februari 24, 2012 11:27
kleurrijk schrijven Mucho graag gelezen nu verlang ik naar de lente groetje

trucker klaas:	Vrijdag, februari 24, 2012 05:51
zelfs de ironie is verwarrend ;) .... groet ,klaas

ela:	Vrijdag, februari 24, 2012 00:19
Sprookjes die verwarring op roepen, spelen altijd in het bos. ela

Over dit gedicht

Auteur: mucho
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 24 februari 2012
Thema's: [Sprookjes] [Verwarring] [Ironie]