stiller worden onze dagen
Stiller worden onze dagen.
Ontwijkend stellen wij de vragen
doorheen de jaren aangeleerd.
En stiller worden onze dagen
nu ’t vuur tot sintels is verteerd.
En trager worden onze schreden
in maanden, jaren die maar gaan,
wijl dromen uit een ver verleden
onzeker in het heden staan.
En steeds maar zachter wordt het zingen.
Van ‘t lied dat eenmaal heeft vervoerd,
resten alleen herinneringen.
En weemoed die het hart beroert.
Pierre Van LAeken
Reacties op dit gedicht
| zomerkind: | Vrijdag, februari 24, 2012 21:43 |
| ik krijg ook heimwee naar die dagen van weleer:) gr eddie |
|
| youkie: | Vrijdag, februari 24, 2012 21:25 |
| heel erg mooi geschreven liefs |
|
| Hans Winter: | Vrijdag, februari 24, 2012 19:36 |
| wij worden meer verhaal, maken van beminde herinneringen soms een nog even weer schemer gebaar, van oogsten mogen wij tegen de tijd het zaaien verstaan, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pierre Van Laeken | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||