Dromen verdwenen
zachte sluiers van eenzaamheid
dwalen door de stille kamer
daar waar de deuren en ramen
altijd gesloten lijken te zijn
gevoelens zijn vervlakt
slaap heeft plaats gemaakt
voor iets dat dromen
heeft laten verdwijnen
ogen staan op droef
kijken wazig door de tranen
het heeft geen zin meer
het heeft nooit geen zin gehad
kaarsen zijn lang geleden
al gedoofd
de vloer is kaal en koud
langzaam word alles vergeten
Reacties op dit gedicht
| : | Dinsdag, maart 06, 2012 09:41 |
| Mooi geschreven. Zou je aub eens willen schrijven op Trebor1982@msn.com ? Ik ben een vriend van onze gezamenlijke overleden vriend Kay. | |
| 7ennis: | Zondag, februari 26, 2012 08:37 |
| Mooi geschreven | |
| windwhisper: | Zondag, februari 26, 2012 08:02 |
| gelukkig fictie, Richard, maar wel een heel droef-mooi gedicht warme groet Cobie goede morgen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||