Afgedankt conserven blik
Afgedankt conserven blik
ik kan mijn lichaam niet spreiden
tegen het beeld van zwarte magie
woorden ketsen als vreemde wezens
tegen de sterren uit het heelal
mijn vingers krommen in de nacht
wanneer het bezetene me drijft en verjaagt
en ik moet klimmen tegen horizontale vlaktes
zonder enige vorm van inhoud
nog brandt het restant in een afgedankt
conserven blik
het leven draagt mijn muntstuk als soldij
langs de draden die me binden, spoorloos
tastend naar vreemde tekens blijkt mijn
inzicht te verteren in de vlam van een kaars
Reacties op dit gedicht
| M-Rose: | Zondag, februari 26, 2012 20:03 |
| Andy Warhol schepte eens het Blik tot vereeuwigde kunst jij geeft er het woord magie aan |
|
| _Lieverdje_: | Zondag, februari 26, 2012 19:51 |
| prachtig weer laive vriend fijne avond liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||