Hier zit ik dan...
Ik vind de woorden niet.
Zou ik de tijd terug draaien?als ik kan?...
Vanmorgen nog heel overtuigd van wat ik wou.
Waar zat mijn verstand?!
Het liet mijn hart in de kou!
Ik voel vanalles,maar voel me vooral hopeloos verloren
Waarom ken ik in liefde geen geluk?
Waarom ben ik me niet op tijd aan mezelf gaan storen?
Doe maar...dacht ik...
Live again!
Maar nu..door men eigen schuld...gaf mijn hart haar laatste snik.
Ik had het kunnen weten,dat het leugens waren
Zin voor zin verzonnen...
Waarom ben ik nu zo voor me uit aan het staren?
Het is m'n eigen schuld verdomme!
Hij had me waar hij wou en ik...
Ik ben erin getrapt ,de stomme!
Ik dacht dat ik slimmer werd op gebied van mannen,
maar blijkbaar ben ik nog altijd naïef en 'easy' zoals ze zeggen.
Nee...nu kan ik me nog niet vermannen.
Ik wil vandaag vergeten,ik heb het geprobeerd...
Ik wilde het van me afschrobben ,maar het ging niet.
Het is mijn hart... ik heb het bezeerd.
Ben ik nu een magneet voor verdriet?
Goed ingepakt en verstopt weliswaar...
Want niemand die het ziet
Dat kan ook niet het zit vanbinnen...
Nu laat ik mijn verstand,noch mijn hart nog winnen.
Het is gedaan,ik heb er genoeg van
Liefde,wat betekend dat?
Kaarslicht,knuffels,elkaar graag zien,op een roze wolk met vuurwerk,zoals in een stereotiepe roman?
Wake up honey!Dit zal niet gebeuren!
Mij graag zien...Ik kan mijn leven niet in maneschijn kleuren.
Ik haat mezel ervoor,
hoe kon ik zo stom zijn?
Opgeleid en slim(dacht ik)
Waarom had ik hem niet door?
Mijn hart gaat op slot en liefst voor altijd,
maar wie weet komt wel die ene,
die dat witte paard berijdt
Maar tot dan verafschuw ik mezelf nog.
En mezelg graag zien?Neen dat kan ik niet ,iemand anders?Ja toch:
Mijn kindjes ,de redenen van mijn bestaan...Krijgen nu alles van mij,alle aandacht en liefde...
Daar...
Daar kan je van op aan !