Bittere troost
Het werkte op zijn zenuwen
niet meer gestoken te zijn
en brommend vertrok de beer
door dezelfde deur, voorgoed
net goed zo, voor iedereen
En dan zitten we in het rokershol
voor jou kan het geen kwaad meer
de bittere ernst verzuipend
in het karmelieten goud
en zeveren zorgen weg
Voor jou geen kwijl of luiers
sla Alzheimer maar op zijn bek
en lach je tanden bloot:
vandaag is dood nog morgen
en jaagt het de katers heen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2012 | ||
| Thema's: | ||