In mijn gedachte ging alles 2 keer
mijn praten werd schreeuwen
steeds weer en weer
waakte de innerlijke leeuwen
Mijn eigen complex kwam terug
niet weer iets dat wordt afgepakt
snel en misschien te vlug
De woorden die van binnen weer zakt
"pak me dat ook niet af"
"Al zoveel gehad en gekregen"
En noem me maar laf
Maar ik had echt niet gezwegen