Sleep well, my sergeant



Vertelt u eens, bent u hier ergens op het veld?
Waar de bommen vallen, de laatste seconden worden afgeteld?
Is dit een droom? Oh, vertel het mij, beste sergeant
Als de bommen mij raken, en ik sterf voor dit land?
Het is een droom, een droom die ik elke nacht beleef
En beeld van hetgeen waar ik naartoe streef
Een droom die veel te vroeg verdwijnt
Als de maan verdwijnt en de zon weer opstijgt


Want als de nacht voorbij is, is de pijn weer verschenen
Is er alleen de last, en is mijn lust verdwenen
Een leegte, die zich nooit zal vullen
Een eeuwige duivel, die maar blijft brullen
Ik ben alleen, en zo voel ik mij ook
Ik weet dat ik leef, toch voel ik mij dood
Verhard van de pijn, die ik nooit ben ontkomen
Het liefst in slaap, zodat ik alleen maar hoef te dromen
Ik zie het leven door de ogen van een soldaat
Die zijn plicht doet en weet waar hij voor staat
Die nergens anders meer aan hoeft te denken
Dan aan zijn allerlaatste levensschenken
De mars is mijn levensloop, de loper is mijn mond
De trekker is mijn hart, waarin van alles teveel komt
De bajonet is de manier, waarop ik pijn vermijd
Zodat ik de mens eerst pijn doe, voordat ik door haar lijd
En wanneer de oorlog begint, ben ik present
En zal ik harder strijden dan elke vent
Soldatenkledij is wat ik elke dag draag
Zodat men mij niet ziet tijdens een hinderlaag
En de schmink is het masker die de zachtheid niet toont
Maar de leugen die in mijn leven hoont


Ik betreed een slagveld waar vijanden blijven komen
Waar soldaten nog steeds op –en afstromen
En ik zal elke dag opnieuw doorstaan
Zodat ik elke nacht weer zeg-
Sergeant, ik heb mijn dagelijkse plicht voldaan.