Zelfmoord
Zelfmoord:
Waarom voel ik mij zo verloren?
Niemand die me wil horen.
Niemand die me begrijpt.
Dat ik er zoveel onder lijdt.
Ik wil geen medelijden.
Ik heb geen moed meer om te strijden.
Wat gaat er allemaal in mij om?
Waarom voel ik mij zo dom?
Waarom moet ik vechten?
Ik bepaal mijn eigen rechten.
Waarom moet ik blijven leven?
Wie kan mij nu nog iets geven?
Springen voor de trein,
Is niet zo fijn.
Springen van een toren,
Is niet wat de mensen willen horen.
Springen van een gebouw,
Alles opgeven waar ik van hou.
Overdosis slikken,
Doet heel veel mensen snikken.
Je pols doorsnijden,
Iedereen die daaronder kan lijden.
Als je alleen bent,
En jezelf niet echt kent.
Doe je dingen die je eigenlijk niet wil.
En wordt je van binnen stil.
Waarom is de vraag?
Waarom wil ik zo graag?
Niemand die je tegen houden kan.
Maar dan .....
Alles laat je koud.
Niemand die meer van je houd.
Jezelf zo haten,
Al die mensen achterlaten.
Je ouders hebben je op de wereld gezet.
Dat is het enige wat je nog let.
Is dit wat ik wil?
Is dit wat ik durf?
Is dit wat ik kan?
Is er geen gevoel meer van houden van?
Ik denk het niet.
Ik heb zoveel pijn en verdriet.
Dus zeg ik "dag".
Met een strallende lach.
Waarom voel ik mij zo verloren?
Niemand die me wil horen.
Niemand die me begrijpt.
Dat ik er zoveel onder lijdt.
Ik wil geen medelijden.
Ik heb geen moed meer om te strijden.
Wat gaat er allemaal in mij om?
Waarom voel ik mij zo dom?
Waarom moet ik vechten?
Ik bepaal mijn eigen rechten.
Waarom moet ik blijven leven?
Wie kan mij nu nog iets geven?
Springen voor de trein,
Is niet zo fijn.
Springen van een toren,
Is niet wat de mensen willen horen.
Springen van een gebouw,
Alles opgeven waar ik van hou.
Overdosis slikken,
Doet heel veel mensen snikken.
Je pols doorsnijden,
Iedereen die daaronder kan lijden.
Als je alleen bent,
En jezelf niet echt kent.
Doe je dingen die je eigenlijk niet wil.
En wordt je van binnen stil.
Waarom is de vraag?
Waarom wil ik zo graag?
Niemand die je tegen houden kan.
Maar dan .....
Alles laat je koud.
Niemand die meer van je houd.
Jezelf zo haten,
Al die mensen achterlaten.
Je ouders hebben je op de wereld gezet.
Dat is het enige wat je nog let.
Is dit wat ik wil?
Is dit wat ik durf?
Is dit wat ik kan?
Is er geen gevoel meer van houden van?
Ik denk het niet.
Ik heb zoveel pijn en verdriet.
Dus zeg ik "dag".
Met een strallende lach.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Donderdag, maart 01, 2012 21:31 |
| misschien nog iets liefs, als al het andere wegviel als niet meer relevant, ja dan blijft dat toch als een kleine rein gebleven heimwee, dit enige dat werkelijk telt. hans |
|
| karinvangelder: | Donderdag, maart 01, 2012 11:21 |
| ik sluit mij aan bij Fairouz'' woorden. sterkte x Karin | |
| Fairouz: | Donderdag, maart 01, 2012 10:11 |
| deze hele site heeft last van het verdriet en zorgen die soms ( te ) zwaar zijn om te dragen. en dood is wel dood he ? geen persoon die terug is gekomen om te vertellen dat het niet beviel Ik heb hier vaak gelezen dat men dood wil...maar ik denk niet dat als ik dood zou willen dat eerst even gezellig in een gedicht op het wereldwijde web zou zetten. uiteindelijk kan niemand je tegen houden als het dat is wat je wilt. Dat heb ik al meegemaakt in een vriendenkring....Fairouz |
|
| zomerkind: | Donderdag, maart 01, 2012 08:18 |
| probeer je pijn en verdriet een plek te geven in je leven misschien komt alles dan goed! gr eddie |
|
| trucker klaas: | Donderdag, maart 01, 2012 07:28 |
| geef de kansen een kans ; de jouwe zit erbij ! ; succes ,klaas |
|
| windwhisper: | Donderdag, maart 01, 2012 06:13 |
| ik sluit me bij Jacky aan warme groet Cobie |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 01, 2012 02:19 |
| Je waaroms zullen je redden, want als die beantwoord zijn staat je leven weer op z''n poten! Je waaroms zijn de vragen wie je in feite bent, en zijn dus helend. En ja, om thuis te kunnen komen moet er soms pijn worden geleden, maar daarna zeg je lachend en blij tegen het leven, hier ben ik weer! Sterkte, het is niet zo moeilijk als je denkt, wat niet wil zeggen dat het gemakkelijk is (maar daarna gaat alles als vanzelf). Liefs, Jacky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lin86 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Erwin | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||