Mist.
Mist.
Een zware mist
hangt langs de kustlijn
ik heb slechts twintig meter zicht
wat schelpen
en de brandinggolven
geluiden hoorbaar tegenwicht.
Wat mensen sie
ik vaag bewegen
versluierd in het hangend grijs
ik hoor een schip
doch niet waarneembaar
oriëntering van de wijs.
Een aalscholver
wappert zijn vleugels
omhangen door een grijze mist
zo heel dichtbij
schaduwpartijen
turend opdat men niet vergist.
Zo kan ons leven
mistig wezen
wordt alle zicht toekomst gericht
ons zo ontnomen
staren wij zoekend
naar wat verpozing en naar plicht.
Doch als de zon
even wil stralen
is de beperktheid opgelost
in de natuur
en in ons leven
verdwijnt belemmering die botst.
th
Reacties op dit gedicht
| Fairouz: | Vrijdag, maart 02, 2012 11:08 |
| hier is het ook grijs teun. En ik hoorde dat het weer koud gaat worden....maar niet voor lang hoop ik. Voor nu ( dat is ten slotte wat telt ) kijk ik uit naar de zon Fijn weekend teun !!...hartelijke groet, F |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, maart 02, 2012 10:04 |
| Een fraai gedicht over de mist daar aan de kust Teun. Het is nog vroeg straks schijnt de zon buiten en ook in ons binnenste, dan krijgen we een echt lentegevoel. Geniet van de kustgeluiden en een mooie dag. Hartelijke groet Anneke |
|
Over dit gedicht
| Auteur: teun hoek |  
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 02 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||