nog wandelen
door de deuren.
opeens niet meer
van baksteen.
er in mijn
wonden getast.
even rusten,
ongeschonden.
23.
nochtans zijn
mijn laatste
druppels bloed
opgevangen.
is al opgedroogd.
niet gebroken.
doorboord,
mijn handen en
voeten met
eeuwige wonden.
gedronken.
leven.
24.
gezegd: alleen
dàtgene wat
uit je mond
komt veroorzaakt
het lijden.
gehad, mijn
spreken heeft
me doen lijden.
echtheid van
het leven, en
je zult lijden
tot de dood
je verlost.
verlost je.
je nog lijden,
nooit, want
de angst
is weg.
om angst
voor te hebben.
geweest, geloven
wij dit niet.
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Vrijdag, maart 09, 2012 00:40 |
| Voor wervelende regenboogB: Dat je dit al had begrepen is meermaals gebleken uit de reacties die je me gaf, Wr! Hier nadrukkelijk op wijzen was dus niet persoonljk naar jou bedoeld, sorry indien dit gebeurd zou zijn! Het is inderdaad het zichzelf opblazende ik, dat zichzelf moet terugbrengen naar het dienende ik. Waarbij het hardnekkige ik van het toneel moet verdwijnen. Dank voor je begrip! Hartelijk, Jacky |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, maart 08, 2012 10:59 |
| Jacky had begrepen dat niet de ziel als verzamelpunt van de ervaringen door de levens heen moet sterven maar het ego van de persoonlijkheid... fijne dag Jacky h.gr. wr |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 08, 2012 01:20 |
| Voor hans winter: De ongelooflijk diepergaande inhoud van dit gebeuren, waarbij enkel al het verhaal een niet te vergeten aanwijzing is. De ultiemste oplossing die ons werd gegeven om ons leven hier op aarde in schoonheid te laten verlopen, waarbij lijden niet meer nodig is. Ons verkeerd inzicht en daardoor onze verkeerde aanpak doet lijden ontstaan, lijden dat er alleen maar is als wij de verkeerde weg zijn opgegaan! Dank Hans, voor je bijdrage! Hartelijk, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 08, 2012 01:06 |
| Voor wervelende regenboog3: ... is gefocust! Dank je wel voor het compliment, Wr! Heel hartelijk, Jacky |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 08, 2012 01:05 |
| Voor wervelende regenboog2: ... sterven! De ziel, de brug tussen de geest en het lichaam dat in harmonie en evenwicht moet zijn willen wij als persoonlijkheid optimaal en in vrede kunnen leven. Want zolang de ziel zich verbindt met uitsluitend het lichamelijke, heeft zij geen deel meer aan het geestelijke aspect van de mens. Wiens inhoud heilzaam mag genoemd worden, omdat hij allesomvattend is, in tegenstelling tot de beperkte engheid van het ik, dat enkel op het materiele ... |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 08, 2012 00:53 |
| Voor wervelende regenboog: Of misschien aantonen dat de ziel haar ik-dood moet sterven tijdens haar lichamelijk leven. Misschien betekent deze dood het ''Alles is volbracht'', het ultieme sterven aan het kruis van het dualisme het verticale en horizontale, de principes waarop het materiele leven is gebouwd. De vereenzelviging van de ziel met het (een) lichaam, waarvan zij moet terugkeren door de vereenzelviging te laten ophouden, het zogenaamde ... |
|
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 08, 2012 00:42 |
| Voor De Paranoicus: Blij dat je kwam lezen, Ayesha! Recentie-tjes houden we tegoed voor een volgende keer! Welbedankt! Hartelijk, Jacky |
|
| Hans Winter: | Woensdag, maart 07, 2012 19:56 |
| laat ons aanlopen naar zijn grote dag, wat er ook van kwam, hij liet het over zich komen, zo onvergetelijk, om mee te leve. hans |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, maart 07, 2012 12:53 |
| na Zijn dood moest hij weer verschijnen om aan de mens te laten zien dat er leven is na de dood mooi geschreven Jacky h.gr. wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||