Uit het lood
uit het lood
ik ben op drift
los geslagen van de ankers
in vrijheid maar ontwricht
heb de schepen
achter mij zien branden
tot verleden en de dood
voel me speelbal
van de golven
verdwaasd en uit het lood
zoek naar bakens
die mij gidsen vaar op lichten
met een strakke koers
naar havens waar
ik aan zal meren
een nieuwe ligplaats uitproberen
wil melker
07/03/2012
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 08, 2012 02:01 |
| Nooit je schip achter je verbranden, want dan kan je niet meer ergens anders aanmeren! Groetje, Jacky |
|
| Mady: | Woensdag, maart 07, 2012 08:06 |
| Dag Wil, ja zo is nu eenmaal het leven schepen achter je verbranden en nieuwe havens binnenvaren in de hoop er een tijdje te mogen verblijven, liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||