Ik wil..
wazige uitzichtloze vertes
strompel paden met loden schoenen
ik wil rennen, vluchten..
ik wil dansen, springen
en luid borst zingen..
ontdoen van de ballast op mn rug
de banden om mn enkels..
dit is niet meer wie ik ben..
geketend aan loden hengsels..
ik wil rennen, vluchten..
ik wil dansen, springen..
en luid borst zingen..
“Something inside so strong”
Reacties op dit gedicht
| entropy: | Vrijdag, maart 09, 2012 22:17 |
| Herkenbaar voor velen denk ik Mag je toch denken Dit geeft adem Graag gelezen |
|
| liesjequilt: | Vrijdag, maart 09, 2012 17:39 |
| soms ben je vrij maar toch geketend. heel mooi gr. Liesbeth |
|
| Autumn2: | Vrijdag, maart 09, 2012 12:44 |
| Prachtig geheel, mooi! | |
| trucker klaas: | Vrijdag, maart 09, 2012 04:33 |
| de waarheid zit in de kern ;) succes ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Persoon |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||