Op weg

Daar zat ik dat, veilig verscholen in de vide
Achter mij zag ik een vrouw met een invalide
Om mij heen kijkend met verwonderde grote ogen
Naast mij zag ik een dame een kindje haar ogen drogen

Aan de overkant zag ik een kind met een autoped
Op een bankje vlakbij een oudere die net als ik ook op de omgeving let.
Verbolgen vraag ik af wanneer die bus nou eigenlijk eens komt
Naast mij staat een jochie die continue het alfabet opsomt.
Het wordt steeds drukker en de mensen zitten vol ongeduld

En dan... heel in de verte het gele gevaar
Eindelijk is hij dan daar
Iedereen wil er als eerste in
Gedouw gesjor en noem maar op
Ik stap dan eindelijk in achter het laatste gezin
Voor mij staat een klein meisje met een pop

Na de bus eindelijk is opgetrokken
Op weg naar de volgende stop
Zitten twee kinderen op een stoel te mokken
Een boze moeder zegt ze verbolgen'houden jullie toch op'

Na diverse haltes in de bus hebben gehangen
Is daar dan de stop waar ik gelukkig eruit moet
Ik ben net uitgestapt en mocht meteen al iemand opvangen
Het meisje met de pop, die zat vast met haar voet.

Eindelijk, kom ik aan in de stad
Diep ademhalend van de rit
Daar ga ik dan maar weer op pad
Ik ben toch weer blij dat die busrit op op zit.