Waarom?

Waarom ik ?
Het is een vraag die rondspookt en waarin ik verstik
Wat heb ik in die tijd allemaal misdaan ?
Want in die tijd werden mijn uitdrukkingen verkeerd verstaan

Waarom ik al die jaren zo boos keek
En me al die tijd door die boosheid iets ontweek
Was het een muur
Al was dat maar voor korte duur

Emoties werden me te veel
Ik vraag me nu nog af waarom ik dit met een ander deel
Ik kijk boos verdedig mezelf misschien in de koppigheid
Maar wat voor emotie of bedoeling er achter zit is een belangrijke feit

De boosheid die al die jaren mijn tranen deed verstoppen
Het lukte me jaren om alles op te kroppen
Totdat er iets gebeurde
Waardoor alles anders werd en ik alleen nog maar treurde

Ik probeerde mijn verdriet weer om te zetten
Maar waarom lukte me dat niet?
Waarom was er maanden lang al dat verdriet
Was dat om te rouwen om een overleden goede vriend
Of om iemand die de dood nog niet had verdiend

Waarom hij was de vraag ?
En waarom niet ik?
Ik heb toch niets meer te geven
In dit chaotische bestempelde leven
Er is voor mij alleen nog maar onzekerheid
Waar ben ik aan toe?
De vraag is kan ik het nog wel
Want ik ben die onzekerheid ontzettend moe

Waarom ik ?
Waarom moet ik een ander waarderen en respecteren
En is het andersom voor een ander niet eens te proberen
Ik knokte tenminste aan mezelf, om weer mijn eigen weg te kunnen leiden
Het kost nu nog altijd moeite en weet me nog niet uit mijn lasten te bevrijden

Waarom?
Waarom moest dit nu allemaal al gebeuren
In mijn leven ze zeggen nu het leven begint pas
Ik heb tot nu toe alleen nog maar kunnen treuren
En ergens hoopte ik nu dat mijn leven nu voorbij was

Waarom?
Dan had ik de rust weer ergens gevonden
was ik van alle lading ontboden
en kon ik verder gaan
in een ander leven van bestaan
© Michèlle