Zomaar een verhaal 3
Aan de tafel gezeten kwam een gesprek vlug op gang.
De oudere vrouw zei: ik ben Drika en dat is Jan
waarop de vrouw op haar beurt zei: ik ben Mieke.
Ze praten over van alles en nog wat,
zo ontspannen had Mieke zich nog nooit gevoeld.
Het ging spontaan net wat zij nodig had,
zich ergens welkom voelen.
Het ontbijt smaakte heerlijk.
Drika en Jan ruimde de tafel af en Mieke wilde helpen
maar werd gevraagd rustig te blijven zitten.
Wat was dit koppel gastvrij, iets wat je maar heel zelden tegen komt.
Reacties op dit gedicht
| cinke1978: | Zondag, maart 11, 2012 10:35 |
| volg je verhaal,zit veel waarheid in ook al is het fictie. liefs cin en jay |
|
| windwhisper: | Zondag, maart 11, 2012 10:21 |
| leuk dat je een verhalen lijn bent begonnen, zodra mijn hoofd er naar staat, ga ik alles lezen liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||