Ze had een fijne voormiddag en toen Drika
aanstalten maakte om voor het middageten te zorgen,
stond ook Mieke op.
Ze wilde echt helpen en uiteindelijk gaf Drika toe.
Het eten was heerlijk op grootmoeders wijze verzorgd.
Na het eten moest Jan even naar het dorp ,
dat lag enkele kilometers van hun huisje verwijderd.
Voor het eerst vroeg hij of hij misschien iemand moest verwittigen
dat ze veilig was aan Mieke.
Mieke zei: je mag mijn dochter bellen , die begrijpt mij nog het beste.
Ze moeten zich geen zorgen maken, ik geraak wel thuis.
Onder de afwas geraakte Mieke en Drika weer aan de praat.
Dit keer ging het over Drika en Jan, over hun gastvrijheid en nog andere gewone dagelijkse dingen.