Tussen de sterren
Verdwaald raken tussen alfa en omega
een rechtlijnigheid vermoeden daar
waar het heelal bol gaat staan
Glaasje jenever gevuld voorbij de rand
op de toog verwacht een vaste hand
doet de spanning van onzekerheid ontstaan
Hier gaat alles verloren, vervluchtigt
als damp, slaat neer tot druppels
aan de het plafond hoog en blauw
Er is zelfs een hemelboog van waar
een spetter nattigheid traag valt
raakt aan het omhoog geheven gelaat
een rechtlijnigheid vermoeden daar
waar het heelal bol gaat staan
Glaasje jenever gevuld voorbij de rand
op de toog verwacht een vaste hand
doet de spanning van onzekerheid ontstaan
Hier gaat alles verloren, vervluchtigt
als damp, slaat neer tot druppels
aan de het plafond hoog en blauw
Er is zelfs een hemelboog van waar
een spetter nattigheid traag valt
raakt aan het omhoog geheven gelaat
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 15, 2012 02:33 |
| Wij leven tussen de sterren! Groetje, Jacky |
|
| mucho: | Woensdag, maart 14, 2012 22:25 |
| ik zie sterretjes van drank kan je zo filosofisch worden dat zelfs het bewustzijn naar meer smaakt |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 14 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||