Jullie waren mijn engelen …
bij jullie kon ik komen
bij verdriet of bij pijn
bij vreugde en blijdschap
jullie stonden voor me klaar
jullie waren er steeds voor mij …
Jij, als leerkracht …
deed veel meer voor mij
dan wat van jou werd verwacht
maar je deed het met liefde
omdat je in zekere zin
heel veel van me hield …
Jij, als opvoedster
als hoofdopvoedster
je stond altijd met bemoedigende woordjes klaar
had ik verdriet, was ik kwaad, was er iets anders
had ik maar te roepen
en je was daar …
Maar nu …
jullie houden niet meer van mij …
jou heb ik van me weggejaagd
en wat er met u is gebeurd
dat weet ik niet …
de sterren van jou
zijn niet meer ingekleurd …
Ooit keek ik naar je op …
ooit was jij mijn voorbeeld als persoon …
maar je hebt het nooit begrepen …
je stond altijd op je strepen …
dat ik het nooit meer zeggen mocht …
maar …
dat was te vergezocht …
En jij …
jou heb ik van me weggejaagd
een leerkracht, zo lief als het maar kon zijn …
maar dat je niet meer in mijn leven bent
doet me enkel pijn …
Ik wou alleen …
dat ik nog naar jullie beiden op kon kijken …
als perfect mens, als lief mens …
maar …
dat was een onmogelijke wens …