Allemaal tranen ...

[éérst even een verhaaltje: mijn gedichten zitten in bundels van telkens 240 gedichten. Die bundels koop ik in de colruyt, het is een kaft/boek eigenlijk, met 120 plastiekmapjes in ... (voor en achterzijde kom je op 240 gedichten) in die bundel steek ik ze per thema. Dus voor en achterkant moeten over hetzelfde gaan. Het volgende gedicht is niet echt autobiografisch, maar meer gaat het over het 1ste gedicht dat ik al vroeger schreef]

Ik laat tranen gaan …
ik ween …
tranen stromen …
tranen van onmacht
ik sta met mijn rug tegen de muur
en niets
dat de pijn verzacht …

Tranen van intens verdriet
ze stromen over mijn wangen …
ze vallen naar beneden …
en nog meer tranen stromen …

Uit mijn ogen komen ze vandaan …
die vele tranen …
ik laat ze gaan …
ik zit op de vloer
mensen kijken naar mij …

Ze staren …
en zien:
“ik ben niet blij”

wenen en huilen
ik kan niets anders doen …
ik kan me niet verschuilen …
achter dit overstuurheid moment …
straks is het over
maar straks, dan is het te laat

want mensen zagen al …
dat ik huilde als een kind …
en diep van binnen in mezelf!
weet ik wel wat mensen daarvan vinden!

*www..raissagedichten.jouwweb.nl*

Geschreven door

gedichtenlady

Reacties op dit gedicht

gedichtenlady vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Auteur: gedichtenlady
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 15 maart 2012
Thema's: [Verdriet] [Fictie] [Vroeger/Herinneri]