Vroeger dacht ik …
het zal me nooit lukken
van jullie weg te gaan …

ik dacht
ik kan dat enkel met een traan …

maar nu heb ik het zelf gevraagd …
langzaamaan af te bouwen …
ik heb meer tijd nodig voor mezelf!

de dagen dat ik moet komen
zijn te vroeg voor me
het is nog donker buiten
trek ik de gordijnen open …
is het zwart …

ik wil langzaam afbouwen …
ook al zal ik jullie zeker missen …
ik heb vele leuke momenten beleefd!
dat mag je nooit vergeten!
ik zal met blijde herinneringen terugkijken
dat mag je zeker weten!

en ooit, op een dag
kom ik jullie gewoon een bezoekje brengen …
samen nog eens koffie drinken
een praatje maken …
nee hoor, jullie vergeten, dat zal ik nooit doen

verwacht me maar
vroeg of laat
want voor een bezoekje
is het nooit te laat!