Britt
om mijn leven,
moet je niets geven.
Het is zwaar,
elke dag het gestaar.
Ik ben vermoeid,
en echt iedereen die zich moeit.
Ze denken dat het beter met me gaat,
omdat er een lachend meisje voor hen staat.
Maar vanbinnen breek ik compleet,
het is een roekeloos dieet.
Vechtend naar mijn doel,
niemand die begrijpt wat ik bedoel.
Maar dat ben ik al gewend,
dat niemand de ware gebroken Britt kent.
moet je niets geven.
Het is zwaar,
elke dag het gestaar.
Ik ben vermoeid,
en echt iedereen die zich moeit.
Ze denken dat het beter met me gaat,
omdat er een lachend meisje voor hen staat.
Maar vanbinnen breek ik compleet,
het is een roekeloos dieet.
Vechtend naar mijn doel,
niemand die begrijpt wat ik bedoel.
Maar dat ben ik al gewend,
dat niemand de ware gebroken Britt kent.
Reacties op dit gedicht
| LetMeThink: | Vrijdag, maart 16, 2012 10:32 |
| Je moet over je problemen praten, anders zou je de dingen nooit een plekje kunnen geven.. Ik weet dat je denkt lekker makkelijk praten, want ik ben dat gezeik zelf ook gewend.. Sterkte meid! | |
| mucho: | Vrijdag, maart 16, 2012 10:29 |
| je bent degene die daar verandering in moet brengen |
|
| youkie: | Vrijdag, maart 16, 2012 07:51 |
| goede morgen sterkte meisje liefs |
|
| zomerkind: | Vrijdag, maart 16, 2012 07:41 |
| wij kennen je nu britt:) liefs eddie |
|
| liesjequilt: | Vrijdag, maart 16, 2012 06:41 |
| Om ieders leven moet je geven, ieder mens is uniek en wardeer dit. gr. Liesbeth |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~britt~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||