Manisch Depressief.
Wat was ik toen toch machtig,
Wat was het leven toch prachtig.
Wat was ik als een vogel zo vrij,
Wat was ik als een kind zo blij...
En nu?
Nu is het donker en koud,
word ik opeens heel snel oud.
Lig ik liever op bed,
weg met de pret!
Wat was het leven toch prachtig.
Wat was ik als een vogel zo vrij,
Wat was ik als een kind zo blij...
En nu?
Nu is het donker en koud,
word ik opeens heel snel oud.
Lig ik liever op bed,
weg met de pret!
Reacties op dit gedicht
| bloggertje: | Zaterdag, juni 15, 2013 16:05 |
| Heel erg herkenbaar...ik volg nu de blog van zo''n vrouw die ook bipolair is en dat is heel herkenbaar! Als je mij even een prive berichtje doet stuur ik je de link! | |
| : | Zaterdag, juni 09, 2012 23:59 |
| Mooi gedicht heel pakkend | |
| liesjequilt: | Vrijdag, maart 16, 2012 18:06 |
| Zorg dat je je medicatie op regel houd, dan gaat het beter. gr. Liesbeth |
|
| zomerkind: | Vrijdag, maart 16, 2012 17:47 |
| het klinkt raar maar je moet proberen je depressie te over- winnen maar das heel erg moeilijk weet ik! liefs eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: marleneke1980 | 
|
|
| Gecontroleerd door: de Diana | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||