Ik vond jou perfect! maar jij … jij hebt het nooit willen begrijpen!
En nu … nu heb je het zelf gezocht! mij zie je nooit meer terug ik zal je nooit meer opzoeken!
De persoon waar ik naar opkeek is nu verleden tijd toch spijt in mijn hart want ik wou het anders zien
Maar door je bruut optreden je harde woorden tegen mij … ik kon er niet tegen, ik was te zwak ik was zeker niet blij …
Je hebt de mail gelezen … en toch treed je nog zo wreed op teken van geen respect te hebben of wou je het niet geloven misschien?
Je eigen schuld … ik heb het begrepen … je oogappeltje ben ik niet meer … ik wil het ook niet meer zijn je deed me teveel pijn!
met pijn in het hart …
kijk ik met een negatief gevoel naar je terug en aangezien je me nooit meer zal zien … ik je nooit meer zal komen opzoeken
zal dat negatief gevoel blijven …
Je trad te hard op! je hebt me te diep gekwetst! je deed me teveel pijn je oogappeltje van vroeger … is verleden tijd! ik was je lieveling, vroeger maar nu … het is ook verleden tijd alles is verleden tijd!
(over die hoofdopvoedster in school: ik vond haar perfect. Ik heb dat op mijn facebook gezet, ik heb het ontleed in een mail naar mijn ergotherapeute daar. Die mail heeft ze ook gelezen. Maandag was die hoofdopvoedster massa's bruut en hard, terwijl ik in die mail geschreven had dat ik zwak ben op dit moment en vlug overstuur. Wel: ze heeft me ENORM overstuur gekregen! :( )