Vroeger hielp je me … vroeger kon ik bij jou terecht met mijn zorgen en mijn pijn … het grote schuldgevoel dat in me leefde … je kon er altijd voor me zijn!
En ondanks dat … dat ik jou een slecht gevoel bezorgde … over wat ik had gedaan … heb je me nooit gehaat bleef je altijd aan mijn zijde staan …
Je hielp me, door dik en dun ik had enorm veel aan jou … omdat ik denk dat je toch … als een eigen dochter van me hield …
Maar door zo’n stom ongeluk moet je niets meer van me weten … ik begrijp nog steeds niet wat er verkeerd aan was … wat ik deed niet mocht hebben gedaan …
maar ons contact … voorgoed verbroken …
Daarjuist dacht ik … zoveel geschreven over het schuldgevoel in mij … en bij jou … kon ik er altijd bij terecht!
gelukkig! dat het schuldgevoel niet meer leeft in mij anders zat ik met een probleem
Maar goed, je hebt het zelf gewild ons contact … voorgoed verbroken … mijn persoon als voorbeeld nee, dat ben je niet meer …