Kunnen we het weer goedmaken? kunnen we verder doen waar we geëindigd zijn?
Nee, je hebt gelijk je bent niet perfect! maar wel sociaal in het teken van vergeven en vergeten staan zie je dan niet ik heb je gekend buiten school om … ik ben ook niet dom … ik zie je ook praten met anderen … ik heb je heel goed gekend kan je mij dan niet een klein beetje verstaan?
Waarom ik altijd maar zeg “jij bent perfect” ik weet ook dat het in het echt niet zo is …
maar helemaal mis heb ik het ook niet …
Ik wou gewoon dat ik al jou eigenschappen kon hebben dan was ik een goed mens …
Maar, ik ben nu zo ver … kunnen we spreken over onze ruzie geweest? is er plaats om het uit te praten …
We haten elkaar toch in ieder geval niet want zo zit jij niet in elkaar … en ik ook niet! is er daarom plaats om alles uit te praten?
ik hoop het wel ... want dat is één van de wensen die ik op dit moment heb
(over die hoofdopvoedster uit school: nu heb ik opeens dit gevoel ...) (ps: ik schrijf er veel over omdat schrijven een verwerkingsproces is en ik in gedichten al mijn emoties en gevoelens kwijt kan)