Zomaar een verhaal 7
Eigenlijk wilde Mieke niet meer weg,
zij werd aanvaard om wie ze was en niet om wie ze moest zijn.
Zij kreeg in de eerste plaats veel vriendschap,
zoiets had ze nog nooit meegemaakt.
Mieke kon ergens een kamer krijgen,
maar daarvoor moest ze iets doen wat voor haar zo moeilijk was.
Voor ze echter het kon doen wilde ze eerst met iemand praten,
doch werd het steeds op de lange baan geschoven.
Mieke hielp Drika met de huiselijke taken,
toen zij aanstalte maakte om Drika voor het eten te betalen
werd dat geweigerd.
Mieke bloeide open, iets wat zij nog bij bijna niemand deed
en zij kon genieten van de liefde die ze kreeg.
Reacties op dit gedicht
| _Lieverdje_: | Zondag, maart 18, 2012 18:03 |
| er bestaan nog goede en lieve mensen, dat wil ik duidelijk maken in dit korte verhaal |
|
| _Lieverdje_: | Zondag, maart 18, 2012 08:00 |
| ook goedemorgen Klaas | |
| trucker klaas: | Zondag, maart 18, 2012 07:59 |
| een mooi verhaal :) goedemorgen ,klaas |
|
| _Lieverdje_: | Zondag, maart 18, 2012 07:27 |
| is gewoon een verhaal dat ik verzin om duidelijk te maken dat er nog mensen zijn waar je bij open kan bloeien fijne zondag Janny |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, maart 18, 2012 05:46 |
| wat steekt hier achter?? | |
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||