HAKUNA MATATA


Ik voel mezelf als Simba,
Simba van de leeuwen koning.
Eerst een leven,
alles leuk en wel.

Maar door zijn oom Scar,
verandert dit snel.
In het nauw gedreven,
kon Simba geen kant op.

Probeerde zijn pa hem te redden,
Wat in eerste instantie ook lukte.
Maar moest het bekopen,
met zijn eigen leven.

Ik en de Simba van toen geweest,
Rende ook weg voor mijn verantwoordelijkheden,
Rende weg van mezelf.
en ging in vrijheid leven.

Maar Nala kwam hem halen,
Nala wees hem op zijn taken,
het hele landgoed was veranderd,
omdat hij zichzelf niet was.

Nala wees hem erop
En nog was hij eerst bot in zijn kop,
Maar Nala werd boos was verdrietig en verliet hem.
Maar zijn hart ging vreten aan hem.

Hij kon haar niet zo zien.
Hij houd van haar.
En zo uit eindelijk gingen ze terug,
naar dat landgoed waar het eerst zo mooi was.

Alleen was er nog een ding te doen,
Hij moest zijn oom nog verslaan,
Zijn oom die zijn vader van kant gemaakt had,
en op zijn troon was gaan staan.

Met nieuwe vrienden,
en een liefde voor het leven.
Simba, wees niet bang jezelf te zijn.
En ben je dat wel:
HAKUNA MATATA!!
Leven tenslotten allen in de cirkel van het leven.

Spreek ik hier tot mezelf,
Ben om het punt dat Nala boos weg liep,
en ik mezelf pijnig en in een dilemma zit.
Maar eerlijk.
HAKUNA MATATA.

Ik gaat de film kijken,
gewoon om het eens op mijn manier te bekijken.
Even dingen te vergelijken.
zodat ik mezelf ga begrijpen.