Maanden kon ik niet schrijven … ook al verging ik van de pijn … mijn leven een puinhoop … en toch … schrijven kon er niet bij …
Ik had verdriet … maar mijn gevoelens op papier zetten dat kon ik niet want wat ik moest schrijven dat wist ik nog minder … wat ik in een gedicht moest gieten … kon ik niet …
De pijn die in me leefde … het verdriet die diep in me schuilde … 3 maanden heb ik geleden … en 3 maanden niet geschreven … ik kon het niet …
gevoelens onder woorden brengen … was er helemaal niet bij … want wat ik op papier moest zetten … wist ik helemaal niet
ik had inspiratie tekort … gedachten speelden door mijn hoofd … gevoelens in mijn hart … maar het schrijven dat ontbrak …
Maar nu … na maanden niets te hebben geschreven zit het schrijven weer in mijn bloed … dat maakt mij gelukkig en weer blij … want voor gedichten … daarvoor leef ik … het maakt me weer vrij …
Zonder gedichten, ik zou nooit kunnen leven … in gedichten, ik kan er mijn emoties uiten … zo komen mijn gevoelens naar buiten!