De echo van een kind
Je heb er zoveel jaar naar uitgekeken,
dat je het wonder mag beleven.
Een foto met een kindje van acht weken,
het allermooist geschenk om niets gegeven.
De foto wordt door iedereen bekeken,
een lach een traan vervuld met diep ontzag.
Het hartje klopt was op de scan gebleken,
onbetwist de allermooiste dag.
Drie centimeter leven in moeders buik geborgen,
zij groeien samen toe naar dat moment.
Dat zij voor hem of haar kunnen gaan zorgen,
Een ongekend geluk waarin je God herkent.
Antonie
Over dit gedicht
| Auteur: Antonie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||