Kale velden
Carpe diem.
ZWIJG! Ik heb genoeg geplukt! Mijn dagen zijn uitgeput!
Kale velden.
Het raam staat open en ik staar naar buiten.
Wanneer is het afgelopen? Die rot vogels blijven fluiten!
Tsjielp Tsjielp
Where is the love? ZWIJG! Cupido, je bent ontslagen!
Ik kan je nonchalance niet langer verdragen!
Tik,tak, tik, tak..... De tijd loopt voort, zonder enig woord.
De nacht valt en ik huil als een wolf.
Doch heb ik geen bos dat bescherming biedt en ook een roedel heb ik niet.
Regendruppels raken me aan. Ah! Toch énige aandacht voor mijn bestaan.
Ik sta op. Rillend.
Natte haren.
En niemand die me zegt : "Straks word je nog ziek."
Au revoir.
ZWIJG! Ik heb genoeg geplukt! Mijn dagen zijn uitgeput!
Kale velden.
Het raam staat open en ik staar naar buiten.
Wanneer is het afgelopen? Die rot vogels blijven fluiten!
Tsjielp Tsjielp
Where is the love? ZWIJG! Cupido, je bent ontslagen!
Ik kan je nonchalance niet langer verdragen!
Tik,tak, tik, tak..... De tijd loopt voort, zonder enig woord.
De nacht valt en ik huil als een wolf.
Doch heb ik geen bos dat bescherming biedt en ook een roedel heb ik niet.
Regendruppels raken me aan. Ah! Toch énige aandacht voor mijn bestaan.
Ik sta op. Rillend.
Natte haren.
En niemand die me zegt : "Straks word je nog ziek."
Au revoir.
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, oktober 23, 2014 14:07 |
| Geen enkele reactie? Nu vind ik het goed geschreven. Eerlijk en mooi orgineel verwoord. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: NisNas | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 22 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||