koesterend
de enkele stenen
die tussen onkruid
hun langzaam leven uiten
bewonder ik
om hun
subtiele diversiteit
één raakt mij
ten volle met zijn eigenheid
koesterend heb ik
hem in mijn hand genomen
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Donderdag, maart 29, 2012 01:36 |
| Hun diversiteit en hun eeuwenlang geduldig leven! Liefs, Jacky |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, maart 28, 2012 17:50 |
| Als ik een mooi gevormd steentje vond nam ik het altijd mee naar huis, ik heb ze gekoesterd, nu heb ik ze allemaal achtergelaten en zijn ze vast tussen het puin belandt, doodzonde. Fijne avond Tine, Anneke |
|
| Yellow: | Woensdag, maart 28, 2012 17:22 |
| de natuur heeft zijn groen maar ook zijn stenen, groetjes | |
| liesjequilt: | Woensdag, maart 28, 2012 17:18 |
| Ook die ene kun je koesteren gr. Liesbeth |
|
| Quicksilver: | Woensdag, maart 28, 2012 16:11 |
| erg mooi! met veel waardering gelezen veel liefs, dicky |
|
| windwhisper: | Woensdag, maart 28, 2012 14:38 |
| zo heel veelzeggend, een kleinood van onschatbare waarde in eigenheid warme groet Cobie goede middag Martine |
|
| Antonie: | Woensdag, maart 28, 2012 14:22 |
| Met gevoel geschreven.Mooi | |
| zomerkind: | Woensdag, maart 28, 2012 10:30 |
| een wijze steen martine:) liefs eddie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: verhavert | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 28 maart 2012 | ||
| Thema's: | ||