getekend

Deze leegte voelt zo kil
Alsof ik even blind ben
Door de bomen het bos niet meer zie
Ik ben op de vlucht
Voor mijn eigen strijd

Waar gaat dat heen
Vraagt men zich af
Richting de afgrond
Verloren is mijn kracht

Verloren ben ik

Verloren in een wirwar van gedachten, van pijn
Het zal nooit meer hetzelfde zijn

Getekend, geketend
Een leven lang
Leven in een kooi
Van nodeloos verlangen

Verdrongen is het gevoel
Achter een muur
Van spijt en verdriet
Niemand die het ziet

Niemand die het erkent
Als wat het is
Een beslissing, geen vergissing
Tussen leven en dood
Dit is hoge nood

Geschreven door

fairytale21

Reacties op dit gedicht

fairytale21 vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

youkie:	Woensdag, maart 28, 2012 16:01
als de nood het hoogst is is de redding nabij fijne dag liefs

zomerkind:	Woensdag, maart 28, 2012 15:47
verbreek de ketens die je gevangen houden:) gr eddie

Antonie:	Woensdag, maart 28, 2012 14:14
Sterkte - fairytale -

Over dit gedicht

Auteur: fairytale21
Gecontroleerd door: de Diana
Gepubliceerd op: 28 maart 2012
Thema's: [Eenzaamheid] [IK] [Leven]